یک از امتیازات ویژه ی بچه های بعد از دهه ی هشتاد کارتون های بسیار خوب ِ وطنی هست که براشون تولید شده .
کارتون هایی که برای ما بود اغلب خارجی بود . لاک پشت های نینجا میدیدم و از ترس ِ اون دشمن وحشت ناکشون شبها خوابمون نمیبرد . لطیف ترین کارتون هم میشد آنشرلی با موهای قرمز یا دختری به نام نل .
البته از نقش سوباسا در بچگی هایمان نمیشه گذشت که ما اغلب کاکرو بودیم ! کاکروی بیچاره خیلی زحمت میکشید آخرش هم همه چی برای سوباسا بود . فکر میکنم حکایت سوباسا و کاکرو مثل مسی و رونالدو میمونه .
مسی و سوباسا با یک استعداد خدادای متولد شدن . ولی رونالدو تلاش کرده و قدم به قدم اومده جلو حالا همه ی تعاریف برای مسیه !
هر یک از اینها الهام بخش یک چیزی هستند مسی نمونه ی غرق شدن در عشق . و رونالدو نمونه ی پشتکار و تلاش .
حاالا فوتبال بماند داشتم میگفتم که بچه های امروز خیلی خوش شانس هستند .
اینا کارتون های زیباتری میبینن
اگر در خانواده بچه ای داشته باشید بدون شک پای کارتون های مختلف نشستید و همیشه کارتون های ایرانی بسیار خوبی رو من دیدم .
از جمله : شکرستان ، تاریخ از این ور ، گلوبولا ، نقاش کوچولو و .
خیلی سخته بخوای برای این انیمیشن ها ایراد گرفت . داستان هایی که نشان دهنده ی اصالت ایرانی هستند ، شخصیت پردازی های جذاب ، صدا های بسیار خوب و به یاد موندنی .
یه جورایی میشه نمایی از ایران رو در اینها دید .
واقعا برنامه ای مثل تاریخ از این ور فوق العادست علاوه بر جذابیت بسیار زیاد ، تاریخ ملی رو روایت میکنه و یک کلاس تاریخ بسیار خوبی در قالب کارتون پخش میشه .
یا مثلا گلوبولا رو به شخصه خیلی دوست دارم ، یه تخیل بسیار جذابی بهم هدیه میده و یه جورایی بهم یادآوری میکنه که ماورای دنیای ما در همین گوشه و کنار داستان های دیگری جاریست
علی الخصوص ویروس چنگیز !
یه لوطی ِ مهربون و البته ویروس !!!
شاید کرونا رو هم همین چنگیز خان انداخته به جونمون ! ما که نمیدونیم 
نوشتم که بگم چقدر ما در حوزه ی کارتون کارهای خوبی رو داریم و واقعا نشون دهنده ی اون روحیه ی خیال پرداز و رویایی ما ایرانی هاست فکر میکنم همین باعث شده کارتون های ما یه سرو گردن بالاتر از کارتون های خارجی باشند که تا به حال در تلوزیون کشورم دیدم .
بسم الله الرحمن الرحیم
چالش وبلاگ نویسی انقدر برام هیجان انگیزه که میخوام با تمام وجود امتحانش کنم . با یک تعهدی که به انتشار روزانه ی مطالب داشته باشم و مسلما برای این انتشار روزانه نیازمند مطالعه ی زیاد خواهم بود و این یک اتفاق بسیار مثبتی است .
اول راه خودم هم نمیدانم قرار است در مورد چه موضوعاتی بنویسم ، چه طور بنویسم و . اما برای یادگیری باید از جایی شروع کرد .
الهام بخش ترین کتابی که در مورد شروع کردن تا به حال خوندم اثر مرکب دارن هاردیه که به خوبی اثر مرکب کارهارو در طی زمان نشان میده حالا مخصوصا سر اون سه دوستی که بودند و با هم شروع کردند به انجام یکسری کارها و بعد از سه سال تفاوت های زندگیشون بسیار مشهود بود .
میدونم که یک تجربه ی بسیار جالبی خواهد بود . حالا با نام شخصی خودم که حس رسمی تری هم میدهد و قطعا مسئولیت پذیری ام را در قبال مطالب منتشر شده بیشتر میکند .
امیدوارم از حالا تا هر موقعی که اینجا هستیم هم برای خودم و هم برای هر خواننده ای که وارد شد مفید باشد و درصدی به حال خوبمان اضافه کند ان شاءالله .
درباره این سایت